Bieganie dla Hansonów: Kobieca Grupa Biegowa

Bieganie dla Hansonów: Kobieca Grupa Biegowa

W 2003 roku, dzięki wsparciu firmy Brooks, powstała wyjątkowa grupa biegowa – Hansons-Brooks Women’s Team. Jej celem było wspieranie młodych, dobrze zapowiadających się biegaczek. Po zakończeniu edukacji w college’u często kończyły karierę sportową z powodu braku środków na dalszy rozwój. Sponsorzy i bracia Hansonowie stworzyli platformę, która pozwoliła zawodniczkom rozwijać skrzydła i osiągać sukcesy na arenie międzynarodowej.

Zaraz po sporych sukcesach męskiej grupy rozwój kobiecego teamu był naturalną koleją rzeczy. Hansonowie postawili sobie kolejny ambitny cel: rozwinąć współzawodnictwo kobiecego biegania i przenieść je na arenę międzynarodową. Przez lata systematycznie rosła liczna zawodniczek wstępujących do drużyny Hansonów wraz z wyrastająca na gwiazdę Desiree Davilla. (obecnie Linden)

Bieganie dla Hansonów: Desi

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych zawodniczek zespołu jest Desiree Davilla, obecnie Desiree Linden. Kiedy dołączyła do grupy Hansonów, jej początki były trudne. Zawodniczka zmagała się z brakiem formy, a intensywne treningi zaproponowane przez trenerów wymagały od niej czasu i ogromnego wysiłku.

W swoim pierwszym maratonie w Bostonie Desi nie zdołała osiągnąć minimum kwalifikacyjnego na igrzyska olimpijskie, kończąc bieg z czasem gorszym o zaledwie 2 minuty i 45 sekundy od minimum kwalifikacyjnego do Olympic Trials.

Jednak dzięki wytrwałości i systematycznemu podejściu do treningu zaczęła odnosić sukcesy, stając się jedną z kluczowych postaci amerykańskiego maratonu. Wkrótce osiągnęła poziom, który pozwolił jej zarabiać sześciocyfrowe wynagrodzenie – dotychczas zarezerwowane wyłącznie dla najlepszych męskich zawodników, takich jak Brian Sell.

Bieganie dla Hansonów: Najcięższe Treningi

We wrześniu 2009 roku zaczęły się ciężkie treningi dla większości maratończyków w zespole. Canaday wspomina koniec miesiąca w następujący sposób:

„Przebiegłem w tym tygodniu ponad 200 kilometrów robiąc jednocześnie ciężkie treningi typy 8×1000 m, 4x4km czy potwornie ciężki trening 18 kilometrów biegu z mocnym przyspieszeniem na koniec na wymagającej pagórkowatej trasie.”

Treningi braci Hansonów to połączenie wysokiej objętości, intensywności i skrupulatnego przygotowania pod kątem specyfiki zawodów. Kevin i Keith Hansonowie kładli nacisk na:

• Systematyczne zwiększanie kilometrażu – Zawodnicy pokonywali nawet 200–300 km tygodniowo, z czego znaczną część stanowiły biegi długie i wymagające.

• Specyfika trasy – Treningi były dostosowane do warunków maratonu w Bostonie. Zawodnicy trenowali na różnych odcinkach, w tym na słynnych Newton Hills.

• Mentalne przygotowanie – Biegacze dokładnie zapoznali się z trasą. Poznali nazwy ulic i punkty orientacyjne. To pomogło im zrozumieć wyzwanie.

• Ćwiczenie każdego detalu – Zawodnicy trenowali, jak sięgać po bidony i picie napojów w biegu. Dzięki temu dostosowali się do różnych warunków.

Kevin kierował treningi, dając szczegółowe wskazówki. Treningi odbywały się na zaplanowanych trasach. Zawodnicy dzielili je na sektory, zwracając uwagę na tempo.

Kevin często krzyczał, jakie tempo powinni osiągnąć na wzniesieniach i płaskich odcinkach. To przygotowywało ich do maratonów, z Bostonem jako głównym celem.

Boston Marathon 2010 – Sprawdzian pracy zespołowej

Występ w Bostonie był dla Hansonów wielkim wyróżnieniem. Chad mówi, że z dumą mówił o przygotowaniach do Bostonu.

Kevin Hanson pokazał mapę trasy maratonu w Bostonie. To zaczęło oficjalne przygotowania.

Pierwszy odcinek trasy to zbieg. Kevin zaczął, ale nie oznacza to, że trzeba biec szybciej. Głównym celem jest osiągnięcie kwalifikacji olimpijskich w 2012 roku. Ważne, aby pamiętać, że potrzebujecie czasu poniżej 2:19:00.

Biegaliśmy szybko na treningach. Jednak jeśli będziecie mieli zły dzień, starajcie się biec szybciej niż oczekiwane tempo. Kevin dodał, że potrzebne jest to, aby osiągnąć cele na zawodach.

Większość treningów była szybkościowa lub długodystansowa. Zawodnicy biegali co najmniej o 10 sekund szybciej niż na maratonie.

Plan treningowy Hansonów był zarysowany na kilka tygodni przed Bostonem. Zawodnicy mieli przejść przez intensywny trening na Florydzie, a następnie przenieść się do Bostonu. Tam, w celu przygotowania do maratonu, planowali bieg 3×5 km z przejściowymi przerwami.

Pierwszy trening w Bostonie miał na celu zbadanie formy. Zawodnicy, po każdej serii, wracali samochodem na linię startu. Następnego dnia planowano dłuższy trening, 32 km, zaczynający się od ósmego kilometra.

W trakcie przygotowań Hansonowie regularnie testowali się na trasie bostońskiego maratonu. Przebiegali także przez słynne Newton Hills. Ich celem było przetestowanie każdego możliwego scenariusza.

Kevin Hanson podkreślał znaczenie testowania różnych sytuacji. Zawodnicy biegali w strojach startowych, aby nauczyć się, jak sięgać po napoje. Testowali także swoje możliwości na różnych trasach.

Plan treningowy do Bostonu był dla Kevin Hanson podobny do tego, który przeszedł Brian Sell. W 2006 roku Sell zajął 4-te miejsce w Bostonie.

Bieganie dla Hansonów: Cross Country i Objętość

Wielcy maratończycy często osiągali sukcesy w biegach Cross Country. Kevin Hanson podkreślał, że bieganie na różnych terenach jest kluczowe. Wskazywał, że dwa dni spokojniejszych biegów między ciężkimi treningami powinny być wykorzystane do szybszych odcinków.

Treningi szybkościowe Hansonów były raczej symboliczne. Składały się z powtórzeń 800 metrowych lub kilometrowych odcinków. Często zawodnicy wykonali także sprinty pod górkę. Zrezygnowano z treningu na siłowni ze względu na zmęczenie.

Objętość Jest Kluczem

W treningach Hansonów kluczową rolę odgrywała objętość. Proponowali biegi długie do 34-36 kilometrów. Jednak dla zwykłych biegaczy kilometraż maksymalny wynosił 26 kilometrów.

Podczas trzech ciężkich treningów w tygodniu dodawali zawodnikom trening szybkości. Wtedy nie biegali dłużej niż 26 kilometrów. Cztery ciężkie akcenty były już dużym obciążeniem. Bieg powyżej 32 km byłby przesadą.

W swojej książce proponuję uproszczenie treningów do 26 km i 2 mocniejsze akcenty. To ułatwiłoby Hansonom i innym biegaczom.

Bracia Hansonowie zaczęli aktywnie promować tezę, że regularne duże ilości biegania w tygodniu oraz zmęczenie z różnych treningów są wystarczające dla amatorów. Wskazują, że bieganie długie, nie przekraczające 26 kilometrów, może przynieść sukcesy.

Sekretny Sos Hansonów

W treningu do maratonu kluczowe jest wyeliminowanie niewiadomych. Nie chodzi tylko o bieganie, ale także o mentalne przygotowanie, dietę i ćwiczenia odżywiania podczas biegu. Hansonowie zabierają zawodników na trasę docelową miesiąc przed zawodami. Starają się przebiec 42 kilometry, zwracając uwagę na detale trasy.

Przykładowo, proszą zawodników o zapamiętywanie nazw ulic i ważnych skrzyżowań. Chcą, by miał on obraz trasy w głowie.

Picie podczas biegu również nie pozostawia bez uwagi. Podczas treningów zabierają ze sobą stoliki z bidonami i ćwiczą, jak pić z nich w tempie maratonu.

Ważne jest, aby większość treningów odbywała się w miejscach z warunkami zbliżonymi do trasy maratońskiej. Taki trening, zwany „Symulator”, jest kluczowy przed zawodami.

Source: Boston Globe https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Farc-anglerfish-arc2-prod-bostonglobe.s3.amazonaws.com

Bieganie dla Hansonów: Boston Maraton – 19 kwiecień 2010

Były to idealne warunki do biegu. Lekki wiaterek i słońce towarzyszyły startowi w Hopkinton. Zawodnicy grupy Hansonów dążyli do kwalifikacji olimpijskich.

Drew Hanson zakończył bieg z czasem 2:16, zajmując 16 miejsce. Chad Hanson ukończył z czasem 2:17, zdobywając kwalifikacje. Podczas tego biegu ustanowiono nowy rekord trasy.

Sage nie zdobył kwalifikacji, ale Kevin Hanson powiedział mu: „Dzisiaj nie dostałeś wynagrodzenia za swój wysiłek… ale następnym razem się uda”.

Z perspektywy czasu

Po latach Chad Hanson zapytany, czy gdyby mógł powtórzyć ten okres w grupie Hansonów, odpowiedział: „Może nie biegałbym prawie 300 kilometrów tygodniowo, tylko około 160 km. Resztę czasu zainwestowałbym w trening dodatkowy na rowerze czy pływanie.”
Wiele pomysłów na trenowanie biegaczy istnieje. Hansonowie ewoluowali swoją metodę treningową, ale podstawowe założenia pozostały niezmienione. Trenerzy dalej poszukują nowych sposobów na zwiększenie prędkości swoich podopiecznych.

Podsumowanie

Książka „Bieganie metodą Hansonów” to fragment podejścia Hansonów do treningu. Ważne jest, aby pamiętać, że treningi opisane w książce różnią się od tych elitarnych amerykańskich biegaczy. Poznanie tych różnic pozwala lepiej zrozumieć, co naprawdę kierowało Hansonami.

____________________________________

W artykule wykorzystano fragmenty opisów znajdujących się w książce: "Running For The Hansons: An Insider's Account of The Brooks-Sponsored Marathon Training Group Made Famous by Olympian Brian Sell" -Sage Canaday a także fragmenty wywiadów z biegaczami. wykorzystane zdjęcia są ogólnodostępne w internecie